De puppen zijn er

Hoewel ik het mij voorgenomen had om de Blog regelmatig te vullen, kwam het er steeds niet van.

Vandaag, 1 mei 2011 zijn de pupjes al 11 dagen en zijn er al 2 toekomstige pupeigenaars geweest.

Ik weet echter nog heel goed hoe het allemaal ging.

Doordat Zoë de eerste periode van de dracht sterk groeide, tot zelfs meer dan een ons per dag zo'n 2 weken voor de uitgerekende datum, had ik echt verwacht dat er zelfs meer dan 5 pups geboren zouden worden. Zoë lag er een groot deel van de dag amechtig bij en was ook behoorlijk dik geworden, terwijl zij nog 2 weken te gaan had. Zij gaf zelf nu ook aan als zij naar huis wilde; lange wandelingen waren aan haar niet meer besteed. Opeens stopte die gewichtstoename en kwam zij in die 1,5 week geen gram meer aan. Daar zij verder een gezonde indruk maakte, schonken wij daar verder geen aandacht aan.

En dan begint Zoë op de 60e dag van de dracht, 19 april 's ochtends opeens al piepend te graven in de werpkist. Tammo en ik mochten niet meer weg. Als wij maar even uit de kamer liepen, kwam zij al piepend achter ons aan. Alleen als wij beiden bij haar zaten, werd zij rustig. Ik heb mijn cursusboek gepakt en ben gaan leren, Tammo was aan het gamen en Zoë lag tevreden door onze directe aanwezigheid in de werpkist.
Ondanks dat er nog geen zicht was op de geboorte, maar doordat Zoë onrustig werd als wij wegliepen, besloten wij om de nacht op de bank door te brengen.

Alle attributen die wij bij Spat pupcare hadden aangeschaft, voor het geval dat, stonden uitgestald. Wij waren er klaar voor. Zoë moest bijna elk uur naar buiten. Zaklantaarn mee, je moet er toch niet aan denken dat zij een pup achterlaat buiten.

Twee films van Indiana Jones later, probeerden wij toch een beetje te slapen. Elk kreetje, zuchtje hoorden wij uiteraard.Onze loge, mijn broer John, werd om 5 uur opgehaald door de taxi die hem weer naar Schiphol zou brengen. John was teleurgesteld dat de puppies nog niet geboren waren.Zoë had duidelijk weeën. Zij hijgde en piepte en probeerde een enorm gat te graven in de werpkist.
Zoë had wat vruchtwater verloren. Dit even droog gedept.
Ik ben daarna ondanks alles toch even ingedut. Ik werd wakker doordat Tammo aan het praten was tegen Zoë dat zij het goed deed en dat zij een beste meid was.

Het bleek dat een pupje gedeeltelijk geboren was, maar doordat het pupje erg stroef was - het water was al een poosje eerder gebroken - en de bobbel te groot voor de kleine doorgang, bleef het pupje steken.
De dierenarts bleek om 7.30 uur al visite te rijden, dus moest ik een andere dierenarts alarmeren. Op dat moment bedacht ik dat in het Kraampakket van SPAT ook glijmiddel zat. Nadat Tammo het glijmiddel aangebracht had bij Zoë en het pupje en wat tegendruk gaf, werd Bonny heel snel geboren. Het was inmiddels 7.45 uur. Bridget kwam er om 7.50 uur bijna direct achteraan. De 3e en laatste pup Bella werd om 8.25 uur geboren.

Bonny (VR 2835885)
Vol verbazing keken wij naar Bonny, die wij eerst koetje noemden. Zij is een prachtig platenhondje waar ik nog trotser dan super trots op geweest zou zijn als het een Kooikerhondje was. Voor een Markiesje is deze kleurstelling wat minder gewenst. Maar een kniesoor die daar op let. Zij is gezond en alles zit er op en eraan. Daar gaat het om. Daarbij is zij zo mooi getekend. Met recht een plaatje van een hond!
En tja, Bonny wordt door de zoons nog het meest uit het nest gehaald en geknuffeld.
Haar geboortegewicht was 192 gram en nu 11 dagen later weegt zij 654 gram.

Bridget (VR 2835886)
Zij lijkt nog het meest op op Zoë. Hetzelfde witte stipje op het kinnetje, het befje en de witte teentjes achter. Zij is het meest zwarte hondje en net als de andere 2 een echte knuffel.
Het geboortegewicht van Bridget was 198 gram; zij woog vanochtend 596 gram.

Bella (VR 2835887)
Bella is een look-a-like van haar opa Rune. Alleen heeft Bella haar stola om. Ook zij doet het net als de andere prima.
Haar geboortegewicht was 176 gram en zij woog vanochtend maar liefst 626 gram.